پنل اطفا حریق
کارت کانونشنال F1
پنل اطفا حریق، یک سیستم کنترل مرکزی است که با دریافت سیگنالها از دتکتورها، شستیها و سایر تجهیزات اعلام حریق، وقوع آتشسوزی را تشخیص داده و فرمانهای لازم را برای فعالسازی سیستمهای اطفا حریق صادر میکند. این پنلها با بهرهگیری از تکنولوژیهای پیشرفته، امکانات بینظیری را در اختیار کاربران قرار میدهند که از جمله آنها میتوان به نمایش محل آتشسوزی، کنترل از راه دور، ثبت وقایع و گزارشگیری، و امکان یکپارچهسازی با سایر سیستمهای امنیتی اشاره کرد.
پنل اطفا حریق چیست؟
پنل اطفا حریق، مغز متفکر سیستم اعلام و اطفا حریق است. این پنل وظیفه دریافت سیگنالها از تجهیزات مختلف سیستم (مانند دتکتورها، شستیها، و …)، پردازش این سیگنالها، و صدور فرمانهای لازم برای فعالسازی سیستمهای اطفا حریق (مانند اسپرینکلرها، سیستمهای گاز FM200 و …) را بر عهده دارد.
انواع پنل اطفا حریق
- پنلهای متعارف (Conventional): این پنلها سادهترین نوع پنل اطفا حریق هستند. در این سیستم، دتکتورها و شستیها به صورت گروهی (در زونهای مختلف) به پنل متصل میشوند. در صورت فعال شدن هر یک از تجهیزات در یک زون، پنل تنها وقوع آتشسوزی در آن زون را اعلام میکند و قادر به شناسایی دقیق محل آتشسوزی نیست.
- پنلهای آدرسپذیر (Addressable): در این سیستم، هر دتکتور و شستی دارای آدرس منحصر به فردی است. پنل قادر به شناسایی دقیق محل آتشسوزی و نمایش آن بر روی صفحه نمایشگر است. این پنلها امکانات بیشتری نسبت به پنلهای متعارف دارند، مانند کنترل از راه دور، ثبت وقایع و گزارشگیری.
- پنلهای هوشمند (Intelligent): این پنلها نسل جدید پنلهای اطفا حریق هستند که با استفاده از الگوریتمهای هوشمند، قادر به تجزیه و تحلیل اطلاعات دریافتی از تجهیزات و تصمیمگیری در شرایط مختلف هستند. این پنلها میتوانند به صورت خودکار خطاهای سیستم را تشخیص داده و به کاربران هشدار دهند.
اجزای تشکیل دهنده پنل اطفاء حریق متعارف
- منبع تغذیه: تامین برق مورد نیاز پنل و سایر اجزای سیستم
- مدارهای زون: هر زون (منطقه) شامل تعدادی دتکتور و شستی اعلام حریق است که به یک مدار در پنل متصل میشوند.
- مدارهای خروجی: برای فعالسازی آژیرها، چراغهای هشدار دهنده و سیستم اطفاء حریق
- صفحه نمایشگر: نمایش وضعیت سیستم، زونها و محل دقیق حریق
- باتری پشتیبان: تامین برق پنل در صورت قطع برق اصلی
عملکرد کنترل پنل اطفا حریق متعارف
هنگامی که آتش شعلهور میشود و دتکتورها (حسگرهای دود، حرارت و یا شعله) حضور آن را تشخیص میدهند، بلافاصله سیگنالی را به کنترل پنل اعلام و اطفاء حریق ارسال میکنند. این سیگنال حاوی اطلاعاتی درباره نوع دتکتور فعال شده و زون (منطقه) مربوط به آن است.
کنترل پنل با دریافت این سیگنال، به سرعت زون مربوطه را شناسایی میکند. این زون میتواند یک اتاق، یک طبقه یا بخشی از ساختمان باشد که دتکتور در آن قرار دارد.
با شناسایی زون، بلافاصله آژیرها و چراغهای هشدار دهنده در سراسر ساختمان یا منطقه مربوطه به صدا در میآیند تا افراد حاضر را از وقوع حریق مطلع کنند و فرصت کافی برای تخلیه و اقدامات لازم را داشته باشند.
در همین حین، محل دقیق حریق، یعنی زون فعال شده، روی صفحه نمایشگر کنترل پنل نشان داده میشود. این اطلاعات برای آتشنشانان و نیروهای امدادی بسیار مفید است زیرا به آنها کمک میکند تا به سرعت به محل دقیق حریق دسترسی پیدا کنند و عملیات اطفاء را آغاز کنند.
در نهایت، اگر سیستم به گونهای طراحی شده باشد که قابلیت فعالسازی سیستم اطفاء حریق اتوماتیک را داشته باشد، کنترل پنل فرمان فعالسازی سیستم اطفاء را صادر میکند. این سیستم میتواند شامل کپسولهای آتشنشانی، سیستمهای اسپرینکلر و یا سایر تجهیزات اطفاء حریق باشد که به طور خودکار و یا با فرمان پنل، برای مهار آتش اقدام میکنند.
به این ترتیب، کنترل پنل اعلام و اطفاء حریق، با عملکرد سریع و دقیق خود، نقش حیاتی در کاهش خسارات ناشی از آتشسوزی و حفظ جان افراد ایفا میکند.
