سیستم اعلام حریق متعارف به دلیل سادگی، قیمت مناسب وکاربرد گسترده، یکی از پرکاربردترین سیستم‌ها در ساختمان‌های کوچک و متوسط محسوب می‌شود.

این مقاله به عنوان یک راهنمای جامع و تخصصی، به بررسی عمیق سیستم اعلام حریق متعارف می‌پردازد. در این مقاله، با تکیه بر منابع معتبر و  استانداردهای بین‌المللی،  اطلاعات جامعی در مورد اجزا، عملکرد، مزایا، معایب، کاربردها و نکات مهم در انتخاب و نصب این سیستم ارائه خواهد شد.

سیستم اعلام حریق متعارف چیست؟

سیستم اعلام حریق متعارف (Conventional Fire Alarm System)  یک سیستم ساده و مقرون به صرفه است که برای تشخیص حریق در ساختمان‌های کوچک و متوسط  مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این سیستم،  دتکتورها (حسگرهای دود، حرارت و …) به صورت zonal  به پنل کنترل مرکزی متصل می‌شوند.  به عبارت دیگر، هر زون  شامل تعدادی دتکتور است که در صورت فعال شدن هر یک از آنها، زون مربوطه در پنل کنترل فعال شده و محل تقریبی آتش‌سوزی مشخص می‌شود.

تاریخچه سیستم اعلام حریق متعارف

اولین سیستم‌های اعلام حریق دراواخر قرن نوزدهم  میلادی ابداع شدند. این سیستم‌ها بسیار ساده بودند و  تنها شامل  یک زنگ و یک دتکتورحرارتی  بودند. با گذشت زمان  و  پیشرفت  تکنولوژی، سیستم‌های اعلام حریق تکامل یافتند و امکانات بیشتری به آنها  اضافه  شد.  سیستم اعلام حریق متعارف به عنوان یکی از اولین نسل‌های  سیستم‌های اعلام حریق  مدرن،  در دهه 1970 میلادی معرفی شد و به دلیل سادگی و قیمت مناسب، به سرعت در ساختمان‌های مختلف مورد استفاده قرار گرفت.

اجزای سیستم اعلام حریق متعارف

  1. پنل کنترل مرکزی

پنل کنترل مرکزی، مغز سیستم اعلام حریق متعارف است و وظایف حیاتی مختلفی را بر عهده دارد. این پنل سیگنال‌ها را از دتکتورها و شستی‌های اعلام حریق دریافت می‌کند و در صورت وقوع حریق، آژیرها و فلاشرها را فعال می‌سازد. همچنین، زون فعال شده را بر روی صفحه نمایش نشان می‌دهد و در صورت اتصال به سیستم مخابراتی، سیگنال را به مراکز آتش نشانی ارسال می‌کند. علاوه بر این، پنل کنترل مرکزی می‌تواند سایر سیستم‌های ایمنی مانند سیستم اطفاء حریق اتوماتیک را نیز کنترل کند. لازم به ذکر است که پنل‌های کنترل مرکزی در انواع مختلفی با ظرفیت‌های متفاوت تولید می‌شوند و انتخاب آنها باید با توجه به مساحت ساختمان و تعداد زون‌ها صورت گیرد.

  1. دتکتورها

دتکتورها وظیفه تشخیص حریق را بر عهده دارند و درانواع مختلفی تولید می‌شوند، از جمله:

  • دتکتور دودی: به ذرات دود حساس است و برای تشخیص آتش‌سوزی‌های کند سوز مناسب است.
  • دتکتور حرارتی: به افزایش دما حساس است و برای تشخیص آتش‌سوزی‌های سریع سوز مناسب است.
  • دتکتور شعله‌ای: به نور شعله حساس است و برای تشخیص آتش‌سوزی‌های همراه با شعله مناسب است.
  • دتکتور گازی: به گازهای متصاعد شده از آتش حساس است و برای تشخیص نشت گاز نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.

انتخاب نوع دتکتور باید با توجه به نوع کاربری محیط و مواد موجود در آن انجام شود.

  1. شستی اعلام حریق

شستی اعلام حریق برای اعلام دستی حریق توسط افراد مورد استفاده قرار می‌گیرد. این شستی‌ها باید در مکان‌های قابل دسترس و با دید کافی نصب شوند.

  1. آژیرها و فلاشرها

آژیرها و فلاشرها برای هشدار صوتی و نوری در هنگام آتش سوزی به کار می‌روند. آژیرها  باید صدای بلندی داشته باشند و فلاشرها باید نور قوی و قابل مشاهده‌ای تولید کنند.

  1. منبع تغذیه

منبع تغذیه وظیفه تامین برق مورد نیاز سیستم را برعهده دارد. معمولا از برق  شهری  به  عنوان منبع تغذیه اصلی استفاده می‌شود.

کاربردهای سیستم اعلام حریق متعارف

دتکتورهای متعارف به دلیل قیمت مناسب و سهولت نصب، در طیف وسیعی از ساختمان‌ها و محیط‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند، از جمله:

  • ساختمان‌های مسکونی کوچک
  • ادارات و شرکت‌ها کوچک
  • فروشگاه‌ها و مراکز خرید کوچک
  • انبارها و کارگاه‌ها
  • مدارس و دانشگاه‌ها

مزایا و معایب استفاده از سیستم اعلام حریق متعارف

مزایا:

  • هزینه پایین
  • نصب آسان
  • مناسب برای ساختمان‌های کوچک
  • نگهداری آسان

معایب:

  • دقت پایین در تعیین محل حریق
  • محدودیت در تعداد زون‌ها
  • قابلیت‌های کمتر نسبت به سیستم‌های آدرس پذیر

مقایسه سیستم اعلام حریق متعارف و آدرس‌پذیر

دتکتور آدرس پذیر دتکتور متعارف ویژگی ها
بالاتر پایین تر قیمت
پیچیده تر آسان تر نصب
دقیق زون نمایش محل حریق
نامحدود محدود تعداد دتکتور در هر زون
بیشتر کمتر قابلیت ها
ساختمان های بزرگ و پیچیده ساختمان‌های کوچک و متوسط کاربرد

استانداردهای سیستم اعلام حریق متعارف

طراحی، نصب و نگهداری سیستم اعلام حریق متعارف باید مطابق با استانداردهای  معتبر  بین‌المللی و ملی انجام شود. برخی از مهم‌ترین استانداردهای مربوط به این سیستم عبارتند از:

  • :BS 5839 استاندارد بریتانیا برای سیستم‌های اعلام حریق
  • NFPA 72: استاندارد انجمن ملی حفاظت از آتش آمریکا برای سیستم‌های اعلام حریق
  • EN 54: استاندارد اروپا برای سیستم‌های اعلام حریق

انتخاب و نصب سیستم اعلام حریق متعارف

برای اطمینان از عملکرد صحیح و به موقع سیستم اعلام حریق متعارف در زمان آتش‌سوزی، توجه به نکات مهمی در انتخاب و نصب آن ضروری است. انتخاب تجهیزات با کیفیت و استاندارد از برندهای معتبر، طراحی و نصب اصولی توسط افراد متخصص و مجرب، تعیین تعداد و محل مناسب نصب دتکتورها و آژیرها با رعایت استانداردها، سیم کشی مناسب با استفاده از سیم‌ها و کابل‌های استاندارد، تامین منبع تغذیه مطمئن با استفاده از باتری پشتیبان با ظرفیت مناسب و انجام سرویس و نگهداری منظم و دوره‌ای شامل بازرسی دتکتورها، شستی‌ها، آژیرها و باتری  پشتیبان، از جمله نکات کلیدی برای داشتن یک سیستم اعلام  حریق  کارآمد و قابل  اطمینان  هستند.

سوالات متدوال

  1. آیا سیستم اعلام حریق متعارف برای ساختمان من مناسب است؟

اگر ساختمان شما کوچک است و تعداد زون های محدودی دارد، سیستم متعارف می‌تواند گزینه مناسبی باشد. اما برای ساختمان‌های بزرگ و  پیچیده،  سیستم آدرس پذیر  پیشنهاد می‌شود.

  1. هزینه نصب سیستم اعلام حریق متعارف چقدر است؟

هزینه نصب به عوامل مختلفی مانند مساحت ساختمان، تعداد دتکتورها و نوع تجهیزات بستگی دارد.

  1. چگونه می‌توانم از صحت عملکرد سیستم اعلام حریق خود اطمینان حاصل کنم؟

با انجام سرویس و نگهداری منظم و تست دوره‌ای سیستم می‌توانید ازعملکرد صحیح آن اطمینان حاصل کنید.

  1. آیا می‌توانم خودم سیستم اعلام حریق متعارف را نصب کنم؟

نصب سیستم اعلام حریق نیازمند دانش فنی وتجربه است. بهتراست نصب را به افراد متخصص بسپارید.

No products were found matching your selection.